స్టైల్ (style) కూడా ఒక రకంగా స్వీయ భావ తస్కరణే !!
STYLE IS SELF PLAGIARISM !!
 |
| ఆల్ఫ్రెడ్ హిచ్ కాక్ |
వాళ్ళు ఆ పాత సృజన కు ఎంతగా అతుక్కు పోతారంటే అదే పధ్ధతి (మూస), ఆలోచన
ఎలాంటి కొత్త సమస్యలకైనా, సంఘటనలకైనా, సరిపోతుందని భావిస్తారు.
అంతేకాదు ఇకముందు అంతకంటే మెరుగైన సృజనాత్మకత లేదా ఆలోచన తమకు రాదని కూడా భయపడుతుంటారు.
- ఈ మాటలన్నది ప్రఖ్యాత హాలివుడ్ దర్శకుడు "ఆల్ఫ్రెడ్ హిచ్ కాక్".
Style is Self-Plagiarism.
Many people do something great at a given point in their careers and are forever influenced by that event,either thinking they have found the creative solution that works for all situations or fearful that they’ll never have such a big idea again.
ఆశ్చర్యం ... ఈ సిద్ధాంతం మన వాళ్ళ కు ఎంత అతికినట్టు సరిపోతుందో!
కే. విశ్వనాధ్ - ఎంత గొప్ప దర్శకుడు? ఆయన తీసిన శంకరాభరణం, సాగర సంగమం, స్వాతి ముత్యం లాంటి చిత్రాలు ఇప్పటికీ ప్రేక్షకుల, విమర్శకుల ప్రశంసలు అందుకుంటున్నాయి.
దాసరి , రాఘవేంద్ర రావు, బాపు - వీళ్ళు తెలుగు వారినే కాదు ఇతర భాషల ప్రేక్షకులని కూడా ఆకట్టుకున్న ఉత్తమ చిత్రాలు తీశారు.
రామ్ గోపాల్ వర్మ - ఒక తరం యువతరం అంతా ఆయన అభిమానులే ! శివ సినిమా ఒక్కటి చాలు కదా.
ఇక విషయానికొస్తే, పైన చెప్పిన దర్శకులు అందరూ తమ తమ విజయవంతమైన, నిరూపితమైన ( proven ) శైలి (style) లో నుంచి బయటకు రాలేక అదే మూసలో సినిమాలు తీస్తూ వారిని అభిమానించే వారి చేతనే తిరస్కరణ కు గురవుతున్నారు. వీళ్ళు ఇప్పటికీ అంతే ప్రతిభావంతులు కానీ వారి ప్రయత్నాలు మనల్ని ఆకట్టుకోవడం లేదు ఎందుకంటే వారు వారి స్వంత మూసలోంచి బయటకు రాకపోవడమే.
ఇలాంటప్పుడే థింక్ డిఫరెంట్ (ఈ బ్లాగు పేరు) అనే మాట పనికొస్తుంది.
ఉదాహరణకు : విశ్వనాథ్ గారు " బిజినెస్ మెన్"
దాసరి గారు " కేమెరమేన్ గంగ తో రాంబాబు"
.JPG)
రాఘవేంద్ర రావు గారు " సీతమ్మ వాకిట్లో ..."
రాంగోపాల్ వర్మ గారు " అలా మొదలైంది"
బాపు గారు " రాజన్న"
సినిమాలకు పనిచేసి ఉంటే ఎంత కొత్తరకంగా ఉండేవో ఊహించండి.
ఇంతకీ నేను చెప్పొచ్చేదేమిటంటే వారి శైలి నుంచి వాళ్ళు బయట పడాలి, మనం వాళ్ళ ప్రతిభ కొత్త తరహాలో చూడాలి.
